Podręcznik zgodności z przepisami i informacji o bezpieczeństwie Honeywell Cm901 jest kompletnym zestawem informacji o bezpieczeństwie i zgodności z przepisami dotyczących produktu Honeywell Cm901. Zawiera on wszystkie niezbędne informacje zgodności z przepisami dotyczących urządzenia, w tym wymagania dotyczące homologacji, oznakowania, instalacji, konfiguracji, użytkowania i konserwacji. Podręcznik zawiera również informacje dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, a także instrukcje dotyczące postępowania w przypadku awarii. Jest to niezbędny dokument dla każdego użytkownika, który chce zapewnić bezpieczne i zgodne z przepisami używanie produktu Honeywell Cm901.
Ostatnia aktualizacja: Podręcznik zgodności z przepisami i informacji o bezpieczeństwie Honeywell Cm901
DoC musi być wydana przez producenta lub pierwszego importera określonego wyrobu do Unii. W przypadku producentów z państw trzecich deklaracje muszą być sporządzane przez przedsiębiorców prowadzących działalność na terenie Unii. Mogą oni korzystać z oświadczeń producentów z państw trzecich o ile będą one spełniały wymogi formalne przepisów unijnych. Deklaracje muszą być uaktualniane w przypadku zmiany przepisów, pojawienia się nowych istotnych danych naukowych lub też w sytuacji znaczących zmian w składzie, lub procesie produkcji wyrobu, które mogą skutkować np. zmianą poziomu migracji.
Deklaracje zgodności są wymagane na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością z wyjątkiem sprzedaży detalicznej.
Niezależnie od DoC producent lub dystrybutor określonego wyrobu powinien dysponować dokumentacją potwierdzającą wykonane badania wraz z dokumentacją dotyczącą migracji globalnej i specyficznej lub dowodów z obliczeń matematycznych dotyczących tej migracji. Dokumentację uzupełniającą powinny stanowić specyfikacje substancji wykorzystywanych do produkcji określonego wyrobu oraz wszelkie inne informacje jakie były podstawą do uznania wyrobu za bezpieczny – zgodnie jego przeznaczeniem i sposobem użycia.
Pisemna deklaracja zgodności, w przypadku materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych (zgodnie z załącznikiem IV do rozporządzenia 10/2011) musi zawierać następujące informacje:
- datę deklaracji, nazwę oraz adres producenta lub dystrybutora, wydającego deklarację zgodności (podmiot unijny);
- nazwę i adres producenta lub dystrybutora, który wytwarza czy przywozi materiały, wyroby, produkty z pośrednich etapów lub substancje wyjściowe przeznaczone do wytwarzania tych materiałów i wyrobów;
- dane identyfikujące materiały, wyroby, produkty pochodzące z pośrednich etapów lub substancje przeznaczone do wytwarzania tych materiałów i wyrobów (m. in. nazwa handlowa, nazwa chemiczna, numer CAS substancji, identyfikacja partii, numer wyrobu);
- potwierdzenie, że materiały, wyroby lub substancje wyjściowe spełniają wymogi określone w rozporządzeniu 10/2011, rozporządzeniu 1935/2004 i rozporządzeniu 2023/2006;
- informacje o substancjach lub produktach ich rozpadu, które umożliwią podmiotom działającym na dalszych etapach zapewnienie zgodności produktów finalnych z konkretnymi ograniczeniami lub szczególnymi przepisami prawa;
- odpowiednie informacje dotyczące substancji podlegających ograniczeniom w żywności;
- wymagania dotyczące wykorzystania materiału lub wyrobu, takie jak:
- rodzaj lub rodzaje żywności, z jaką dany materiał lub wyrób może mieć kontakt;
- dozwolone procesy obróbki (w tym ważne parametry, jak np. temperatura) oraz możliwy czas przechowywania danej żywnością w bezpośrednim kontakcie z opakowaniem;
- stosunek powierzchni kontaktu z żywnością do objętości, stosowany do stwierdzenia zgodności materiału lub wyrobu
8. w przypadku opakowań wielowarstwowych, w których zastosowano barierę funkcjonalną, wymagane jest również potwierdzenie zgodności z wymogami rozporządzenia nr 10/2011.
Deklaracja zgodności o analogicznej treści jest obowiązkowa także w przypadku aktywnych i inteligentnych materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, o czym stanowią art. 12 i Załącznik II do rozporządzenia 450/2009.
Przypisy
- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
- Rozporządzenie Komisji (WE) NR 450/2009 z dnia 29 maja 2009 r. w sprawie aktywnych i inteligentnych materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Polityka bezpieczeństwa informacji (PBI) – zbiór spójnych, precyzyjnych i zgodnych z obowiązującym prawem przepisów, reguł, procedur i zasad, według których dana organizacja zarządza i udostępnia swoje zasoby informacji[1][2].
Istota PBI[edytuj | edytuj kod]
Podstawą opracowania polityki bezpieczeństwa informacji dla danej organizacji jest zdefiniowanie rozumienia polityki bezpieczeństwa informacji z punktu widzenia priorytetowych interesów tej organizacji.
W tej definicji istotne jest określenie jakie zasoby informacyjne oraz jakie aktywa powinny podlegać ochronie i jakie mają one znaczenie dla organizacji. Innymi bowiem zabezpieczeniami objęte zostaną zasoby, których utrata spowodować może krótkotrwałe zakłócenia w pracy organizacji, a innymi te, których utrata spowoduje utratę ciągłości biznesowej i załamanie się głównych procesów biznesowych lub odpowiedzialność karną[3].
PBI organizacji powinna zawierać ogólne zasady wytwarzania, przechowywania, przetwarzania i przesyłania informacji w kontekście zapewnienia jej bezpieczeństwa oraz organizację i zasady sprawnego zarządzania tym procesem[2].
Podstawą prawną opracowania PBI są obowiązujące ustawy oraz rozporządzenia dotyczące m. in. [2]:
- ochrony informacji niejawnych,
- podstawowych wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych,
- krajowego systemu cyberbezpieczeństwa,
- Krajowych Ram Interoperacyjności,
- ochrony danych osobowych,
- ochrony praw autorskich[2],
- normy ISO 27001[3],
- standardów krajowych i unijnych.
Funkcje PBI[edytuj | edytuj kod]
Polityka bezpieczeństwa informacji spełnia trzy podstawowe funkcje:
- informacyjną: dostarcza pracownikom organizacji komunikat, że jej władze przykładają wagę do kwestii bezpieczeństwa, co przekłada się na podniesienie ogólnego poziomu świadomości i skłania do odpowiedzialnego postępowania,
- prewencyjną: chroni organizację przed zagrożeniami wynikającymi z celowych działań intruzów, jak i przypadkowych, wynikających z niewiedzy bądź braku ostrożności działań jej pracowników oraz partnerów biznesowych i klientów niecelowych, wynikających z niewiedzy bądź braku ostrożności działań jej pracowników,
- dostosowawczą: zapewnia zgodność z przepisami prawa lub standardami, których celem jest ochrona informacji i infrastruktury służącej do ich przetwarzania.
Opracowanie PBI[edytuj | edytuj kod]
Polityka bezpieczeństwa informacji powinna odnosić się do wszystkich:
- informacji, które zostały sklasyfikowane jako wartościowe i wymagające ochrony,
- członków organizacji mających dostęp do tych informacji,
- systemów przetwarzających chronione informacje,
- miejsc, w których przetwarza się wspomniane informacje,
- partnerów biznesowych mających dostęp do chronionych informacji,
- klientów i sytuacje, gdy mają oni dostęp do informacji i przetwarzających je systemów, które podlegają ochronie[4].
Celem działań w zakresie ochrony i zapewnienia bezpieczeństwa informacji w danej instytucji jest osiągnięcie takiego poziomu organizacyjnego i technicznego, który:
- zagwarantuje zachowanie poufności informacji chronionych,
- zapewni integralność informacji chronionych i jawnych oraz dostępność do nich,
- zagwarantuje wymagany poziom bezpieczeństwa przetwarzanych informacji,
- maksymalnie ograniczy występowanie zagrożeń dla bezpieczeństwa informacji,
- zapewni poprawne i bezpieczne funkcjonowanie systemów przetwarzania informacji,
- zapewni gotowość do podejmowania działań w sytuacjach kryzysowych[2].
PBI powinna uwzględniać i być dopasowana do:
- specyfiki funkcjonowania organizacji,
- procesów zachodzących w tej organizacji,
- charakteru organizacji oraz,
- struktury organizacyjnej[2].
W trakcie opracowywania PBI należy mieć na uwadze fakt, czy dana organizacja będzie w stanie ponieść koszty finansowe i organizacyjne wynikające z wdrożenia tej polityki w życie. Podwyższanie poziomu bezpieczeństwa zazwyczaj odbywa się kosztem wygody, produktywności i efektywności działania. Konieczne jest zapewnienie warunków przestrzegania i respektowania zasad PBI[5].
Struktura dokumentu PBI[edytuj | edytuj kod]
W dokumentach normatywnych związanych z zagadnieniem polityki bezpieczeństwa informacji nie wskazano konkretnego układu, czy też konkretnych treści, które polityka bezpieczeństwa informacji instytucji ma zawierać. W obowiązującej normie krajowej przedstawiono jedynie minimum zawartości dokumentu, zgodnie z którym PBI musi zawierać:
- definicję bezpieczeństwa informacji, jego cele i zakres oraz znaczenie bezpieczeństwa informacji jako mechanizmu współużytkowania informacji,
- oświadczenie o intencji kierownictwa instytucji, potwierdzające cele i zasady bezpieczeństwa informacji w instytucji,
- krótkie wyjaśnienie PBI, zasad, standardów i wymagań dotyczących zgodności, mających szczególne znaczenie dla instytucji,
- definicje ogólnych i szczegółowych obowiązków w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji, w tym zgłaszania przypadków naruszenia bezpieczeństwa,
- odsyłacze do dokumentacji, stanowiące uzupełnienie PBI[2].
Dokument PBI powinien być kompletny i w pełni zrozumiały oraz dostępny dla każdego pracownika danej instytucji oraz osób korzystających z jej informatycznych zasobów. Zapis ten powinien również dotyczyć partnerów biznesowych, jeśli również partycypują w korzystaniu z zasobów informatycznych tej instytucji[5].
Dokument PBI nie może być ona dokumentem zamkniętym, gdyż powinien być ciągle uaktualniany, modyfikowany i dostosowywany do zmieniających się potrzeb danej organizacji.
Dokument PBI stanowi podłoże do tworzenia innych dokumentów, zawierających specyficzne i szczegółowe wymagania dla konkretnych grup informacji, a także określających warunki, jakie muszą spełniać systemy informatyczne i papierowe je przetwarzające, z uwzględnieniem aspektów prawnych ochrony informacji i systemów informatycznych[2].
Korzyści z wdrożenia PBI[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą kategorią korzyści płynących z wdrożenia w organizacji polityki bezpieczeństwa informacji jest:
- minimalizacja strat z powodu naruszenia bezpieczeństwa przetwarzanych informacji,
- minimalizacja ryzyka wystąpienia zdarzeń związanych z naruszeniem bezpieczeństwa informacji,
- minimalizacja ryzyka naruszenia ochrony danych osobowych, w tym kar wynikających z przepisów RODO,
- przygotowanie organizacji na potencjalne wystąpienie incydentów związanych z bezpieczeństwem informacji,
- opracowanie scenariuszy działań na wypadek naruszeń bezpieczeństwa[6]
Drugą kategorią korzyści jest:
- podniesienie wiarygodności organizacji w oczach klientów, inwestorów i udziałowców,
- zwiększenie przewagi konkurencyjnej na rynku poprzez kreowanie pozytywnego wizerunku jako firmy dbającej o ochronę praw i interesów partnerów biznesowych i klientów[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polityka bezpieczeństwa informacji – Encyklopedia Zarządzania, mfiles. pl [dostęp 2020-04-13] (pol. ).
- ↑ a b c d e f g h M. Kowalewski, A. Ołtarzewska, Polityka bezpieczeństwa informacji instytucji na przykładzie Instytutu Łączności – Państwowego Instytutu Badawczego.
- ↑ a b Opensecurity: szablon polityki bezpieczeństwa informacji.
- ↑ Dawid Mrowiec, Polityka bezpieczeństwa – Czym jest i co decyduje o jej skuteczności, „B-secure”, 9 września 2018.
- ↑ a b Marcin Bieńkowski, Jak zdefiniować firmową politykę bezpieczeństwa, „ComputerWorld”, 14 lutego 2019.
- ↑ a b Wdrożenie polityki bezpieczeństwa informacji.
Szanujemy Twoją prywatność
Na potrzeby naszej witryny korzystamy z plików cookie w celu personalizacji treści i reklam, udostępniania funkcji mediów społecznościowych oraz analizowania ruchu na stronie.
Pozwala nam to zapewnić maksymalną wygodę przy korzystaniu z naszych serwisów poprzez zapamiętanie Twoich preferencji i ustawień na naszych stronach.
Więcej informacji o plikach cookies i ich funkcjonowaniu znajdziesz w naszej Polityce prywatności.
Pamiętaj, że możesz zmienić ustawienia przeglądarki w zakresie korzystania z plików cookies. Informacje na ten temat znajdziesz w instrukcji Zarządzania plikami cookies.